Sevgi ve güven çocuğu hayata hazırlar. Çocuğunuzun kendine güveni olan ve insanlarla yaşamayı seven biri olmasını istiyorsanız, ona aradığı huzuru verin.

Sağlıklı bir çocuk yetiştirmek, şüphesiz bir anne babanın en önde gelen isteğidir. Çocuğun beden sağlığı kadar ruh sağlığına da önem vermek lâzımdır.

Çocuğu, her kabahatinde azarlamamalıdır; Çocuk; sık sık azarlanırsa, artık azarlamanın, nasihatin bir değeri kalmaz Çocuk der ki, (Demek suç işlenir, azar-lanır ve böyle devam eder.) Baba çocuğa .karşı ne devamlı asık suratlı durmalı, ne de çocukla fazla yüz göz olmalıdır. Baba konuşmasının vakarını korumalıdır. Anne, çocuğu babası ile korkutmalıdır. (Baban duymasın,) demelidir.

Doğru da olsa çokça yemin etmesine müsaade etmemelidir. Vara yoğa yemin, kötü bir alışkanlıktır. Büyüklere hürmet etmenin, yerini onlara vermenin ve herkesle iyi geçinmenin ehemmiyeti çocuğa anlatılma-lıdır. Çocuk mektepten dönünce, mektep yorgunluğunu oyun ile telâfi etmelidir. Çokça da oynayıp oyun ile de yorulmamahdır;

Başkalarının yanında edepli oturması, ayak ayak üstüne atmaması, şımarık hareketlerden uzak durması telkin edilmelidir. Çocuk nasıl olsa konuşmasını öğrenecektir. Maksat, ona icâb edince susmasını ve bu-yüklerin sözünü dinlemesini öğretmektir. Çocuk bir ayıp, bir kusur işlediği zaman tatlılıkla o hareketinden caydırılmaya çalışılmalıdır. «Benim çocuğum bir daha yapmaz, yanlışlıkla olmuştur» diye tekrarlaması önlenmelidir. Ancak yüz verilmemelidir. Çünkü ses çıkarılmadığını anlarsa, cesaretlenir, benzeri suçları ra-hatça işler.

Ne zaman çocukta iyi bir hareket görülürse, onu takdir etmeli, mükâfatlandırmalıdır.